ΟΙ ΛΑΓΟΙ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΟΥΝ ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ
ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΣΑΝ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ !!!!!!
(Για την Κατερίνα & τον Παναγιώτη)
31.1.07
ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΠΟΘΟΙ
"Βλέπαμε με τον θείο σου την φωτογραφία της Σωτηρίας που μας έστειλες και μοιάζει πολύ στον παππού σου τον Μιχαήλο !!!!"
Τάδε έφη θεία Κερασία.
Χαμογέλασα. Η Σωτηρία είναι ίδια ο μπαμπάς της και κατ΄επέκταση ίδια η γιαγιά της. Η μαμά του μπαμπά της δηλαδή ή αν προτιμάτε η πεθερά μου. Δεν μοιάζει σε εμένα. Ή στον πατέρα μου ή στον πατέρα του πατέρα μου (παππούς Μιχαήλος).
Τι σημασία έχει σε ποιον μοιάζει το παιδί, τι όνομα θα έχει το παιδί, τι φύλο έχει το παιδί, κάτω απο ποιο καθεστώς θα γεννηθεί ένα παιδί;
Μήπως θα το αγαπάγαμε λιγότερο; Μήπως θα ήταν λιγότερο παιδί, ανίψι ή εγγόνι;
Ναι ε;
Τάδε έφη θεία Κερασία.
Χαμογέλασα. Η Σωτηρία είναι ίδια ο μπαμπάς της και κατ΄επέκταση ίδια η γιαγιά της. Η μαμά του μπαμπά της δηλαδή ή αν προτιμάτε η πεθερά μου. Δεν μοιάζει σε εμένα. Ή στον πατέρα μου ή στον πατέρα του πατέρα μου (παππούς Μιχαήλος).
Τι σημασία έχει σε ποιον μοιάζει το παιδί, τι όνομα θα έχει το παιδί, τι φύλο έχει το παιδί, κάτω απο ποιο καθεστώς θα γεννηθεί ένα παιδί;
Μήπως θα το αγαπάγαμε λιγότερο; Μήπως θα ήταν λιγότερο παιδί, ανίψι ή εγγόνι;
Ναι ε;
25.1.07
H ΦΩΚΙΑ
H KPYMMENH ΦΩKIA Tο πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Πορτρέτα Zώων» κέρδισε στον φετινό διαγωνισμό «Φωτογράφος της Aγριας Zωής» ο Nορβηγός Baard Ness.
O Ness τράβηξε τη φωτογραφία που του χάρισε βραβείο
στο νησί Σβάλμπαρντ της Aρκτικής, βόρεια της Nορβηγίας,
και περίμενε για ώρες έως ότου να εμφανιστεί
η εικονιζόμενη φώκια σε μια τρύπα στον πάγο.
23.1.07
ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΣΟΥ
Ο μπαμπάς έχει παράπονο !
Σήμερα μου είπε:
"Ούτε μια αναφορά ότι υπάρχει και μπαμπάς δεν έχεις στο blog σου !"
"Ορίστε;;;;;"
Εγώ που νόμιζα ότι αυτό το blog είναι γεμάτο απο τον μπαμπά σου.
Καλέ μου.
Να η ειδική αναφορά σε εσένα. Που δεν την χρειαζόσουν. Γιατί πολυαγαπημένε μου σύζυγε, δεν θα υπήρχε Σωτηρία αν δεν ήσουν εσύ. Δεν θα υπήρχαμε εμείς, το σπίτι μας, οι τσακωμοί μας, οι στιγμές μας.
Σταμάτα λοιπόν να είσαι παραπονιάρης γιατί υπάρχεις σε κάθε post και σε κάθε σκέψη. Σε κάθε στιγμή που περιγράφω είσαι εκεί. Μαζί ζούμε, μαζί την καμαρώνουμε, μαζί αγωνιούμε, μαζί την μεγαλώνουμε.
Τip για την Σωτηρία & για μένα: Hellooooo o μπαμπάς είναι άνθρωποοος !!!!!!
Σήμερα μου είπε:
"Ούτε μια αναφορά ότι υπάρχει και μπαμπάς δεν έχεις στο blog σου !"
"Ορίστε;;;;;"
Εγώ που νόμιζα ότι αυτό το blog είναι γεμάτο απο τον μπαμπά σου.
Καλέ μου.
Να η ειδική αναφορά σε εσένα. Που δεν την χρειαζόσουν. Γιατί πολυαγαπημένε μου σύζυγε, δεν θα υπήρχε Σωτηρία αν δεν ήσουν εσύ. Δεν θα υπήρχαμε εμείς, το σπίτι μας, οι τσακωμοί μας, οι στιγμές μας.
Σταμάτα λοιπόν να είσαι παραπονιάρης γιατί υπάρχεις σε κάθε post και σε κάθε σκέψη. Σε κάθε στιγμή που περιγράφω είσαι εκεί. Μαζί ζούμε, μαζί την καμαρώνουμε, μαζί αγωνιούμε, μαζί την μεγαλώνουμε.
Τip για την Σωτηρία & για μένα: Hellooooo o μπαμπάς είναι άνθρωποοος !!!!!!
22.1.07
ΜΙΑ ΦΟΡΑ & ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ .....
γεννήθηκε ένα μωράκι .....
το ίδιο έτος, την ίδια μέρα, την ίδια ώρα με εσένα αγάπη μου
στον πλανήτη ΓΗ
19.1.07
ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ
Έλα αγάπη μου να σε ντύσω να πάμε σπίτι μας.
Σωτηρία φεύγεις; Πας σπίτι;
(Κούνημα του κεφαλιού της Σωτηρίας πάνω κάτω - Τοϊνκ Τοϊνκ)
Ναι ναι πάμε σπίτι να παίξουμε με τον γατούλη μας. Ε Σωτηρία ;
(Τοϊνκ Τοϊνκ)
Έχετε γάτο;;;;;
Ναι.
Μαζί με το μωρό ;;;;;
Ναι. Κοιμούνται και μαζί. Γιατί;;;;;
Κοιμούνται μαζί;;;;;;; (Δολοφονικό βλέμμα αηδίας, αποστροφής, αγανάκτισης)
Ναι κοιμούνται μαζί και με τον σκύλο δίπλα.
Έχετε ΚΑΙ σκύλο ;;;;;
Ε ναι λοιπόν ! Έχουμε και σκύλο !!!!! Και τρίχες στους καναπέδες !!!! Και ένα σπίτι με παιχνίδια παιδιού και ζώων πεταμένα δεξιά και αριστερά. ΑΝ ξεχαστείς μπορεί να πατήσεις μια μπαλίτσα ή να μπερδευτείς επειδή ο γάτος περνάει χιαστί ανάμεσα στα πόδια σου ή να μείνεις νηστικός επειδή η σκύλα σου έκλεψε το τελευταίο κομμάτι πίτσα όταν εσύ δεν κοίταζες.
Και ένα μωρό που γελάει συνέχεια έχουμε. Που παίρνει όλο τον κόσμο αγκαλιά. Που έχει ήδη μάθει να χαϊδεύει γιατί :
"Παιδί μου δεν τραβάμε την ουρά του γάτου ! Πονάει !!!"
Εναλλακτικά :
"Παιδί μου δεν τραβάμε την ουρά του γάτου ! Μαδάει !!!!"
Μας συγχωρείτε που δεν μεγαλώνουμε την Σωτηρία όπως τα άλλα παιδάκια. Μας συγχωρείτε που δεν ουρλιάζουμε "Μηηηηη Θα σε δαγκώσει". Μας συγχωρείτε που πίσω απο κλειστές πόρτες δεν υπάρχουν κακοί λύκοι. Μας επιτρέπετε τώρα να συνεχίσουμε να μεγαλώνουμε το παιδί μας στον κόσμο του; Ευχαριστούμε ! Να στε καλά !
Σωτηρία φεύγεις; Πας σπίτι;
(Κούνημα του κεφαλιού της Σωτηρίας πάνω κάτω - Τοϊνκ Τοϊνκ)
Ναι ναι πάμε σπίτι να παίξουμε με τον γατούλη μας. Ε Σωτηρία ;
(Τοϊνκ Τοϊνκ)
Έχετε γάτο;;;;;
Ναι.
Μαζί με το μωρό ;;;;;
Ναι. Κοιμούνται και μαζί. Γιατί;;;;;
Κοιμούνται μαζί;;;;;;; (Δολοφονικό βλέμμα αηδίας, αποστροφής, αγανάκτισης)
Ναι κοιμούνται μαζί και με τον σκύλο δίπλα.
Έχετε ΚΑΙ σκύλο ;;;;;
Ε ναι λοιπόν ! Έχουμε και σκύλο !!!!! Και τρίχες στους καναπέδες !!!! Και ένα σπίτι με παιχνίδια παιδιού και ζώων πεταμένα δεξιά και αριστερά. ΑΝ ξεχαστείς μπορεί να πατήσεις μια μπαλίτσα ή να μπερδευτείς επειδή ο γάτος περνάει χιαστί ανάμεσα στα πόδια σου ή να μείνεις νηστικός επειδή η σκύλα σου έκλεψε το τελευταίο κομμάτι πίτσα όταν εσύ δεν κοίταζες.
Και ένα μωρό που γελάει συνέχεια έχουμε. Που παίρνει όλο τον κόσμο αγκαλιά. Που έχει ήδη μάθει να χαϊδεύει γιατί :
"Παιδί μου δεν τραβάμε την ουρά του γάτου ! Πονάει !!!"
Εναλλακτικά :
"Παιδί μου δεν τραβάμε την ουρά του γάτου ! Μαδάει !!!!"
Μας συγχωρείτε που δεν μεγαλώνουμε την Σωτηρία όπως τα άλλα παιδάκια. Μας συγχωρείτε που δεν ουρλιάζουμε "Μηηηηη Θα σε δαγκώσει". Μας συγχωρείτε που πίσω απο κλειστές πόρτες δεν υπάρχουν κακοί λύκοι. Μας επιτρέπετε τώρα να συνεχίσουμε να μεγαλώνουμε το παιδί μας στον κόσμο του; Ευχαριστούμε ! Να στε καλά !
18.1.07
Χτύπησες χτες. Καθόσουν στην μοκέτα στον παιδικό και έφυγες μπροστά. Και χτύπησες. Μάτωσαν τα χειλάκια σου μωρό μου.
Θύμωσα. Ξαναγύρισαν οι τύψεις.
Ξέρω καρδιά μου πως δεν γίνεται αλλιώς. Μαζί σου πρέπει να μεγαλώσω και εγώ. Να μάθω να δέχομαι και να αγαπάω κάθε χτύπημα, κάθε σημαδάκι. Να μάθω πως θα είναι οι ενδείξεις ότι μεγαλώνεις, ότι προσπαθείς, ότι μαθαίνεις, ότι τσεκάρεις τις δυνάμεις σου. Και ότι τα καταφέρνεις.
Να μάθω να μην τρομάζω. Ούτε να θυμώνω. Που μεγαλώνεις. Που μεγαλώνω και εγώ.
Υ.Γ. Πάω να αγοράσω ένα κουτάκι. Για να βγάζουμε απο εκεί ένα τσιρότο και ένα χάδι κάθε φορά που θα χτυπάς. Παιδί μου.
Θύμωσα. Ξαναγύρισαν οι τύψεις.
Ξέρω καρδιά μου πως δεν γίνεται αλλιώς. Μαζί σου πρέπει να μεγαλώσω και εγώ. Να μάθω να δέχομαι και να αγαπάω κάθε χτύπημα, κάθε σημαδάκι. Να μάθω πως θα είναι οι ενδείξεις ότι μεγαλώνεις, ότι προσπαθείς, ότι μαθαίνεις, ότι τσεκάρεις τις δυνάμεις σου. Και ότι τα καταφέρνεις.
Να μάθω να μην τρομάζω. Ούτε να θυμώνω. Που μεγαλώνεις. Που μεγαλώνω και εγώ.
Υ.Γ. Πάω να αγοράσω ένα κουτάκι. Για να βγάζουμε απο εκεί ένα τσιρότο και ένα χάδι κάθε φορά που θα χτυπάς. Παιδί μου.
16.1.07
10 ΗΜΕΡΕΣ (και συνεχίζουμε)
Γκούχου Γκούχου ....
Ααψού !
Ουααααα !!!
Το θερμόμετρο. Που είναι το θερμόμετροοοοο ;;;;; 38,1 !!!! Το Depon. Που είναι το depoooon ;;;
Γρήγορα !!!!! Τη σύριγγα. Δώστης 5cc. Κράτα την. Ουαααααα !!!! ΟΚ !!! Όλα καλά.
Πριιιτςςςςςςς. Πριτςςςςς. Πριτςςςς.
Ουααααα !!!
Τις πάνες. Που είναι οι πάνες ;;;; Νερό. Έχουμε ζεστό νερό ;;;;; ΟΚ ! Έχουμε. Φέρε την πετσέτα. Και εσώρουχο. Και πυτζαμάκια. Εντάξει είναι πάλι καθαρή !!!!!!
Σνορτ. Σνορτ.
Ουααααα !!!
Τον ορό. Που είναι ο ορός ;;;;; Α. Νάτος. Βάλτην στο πλάι. Γύρνα την μπρούμυτα τώρα. Κάτω το κεφάλι μωρό μου. Ουααααααα !!!! Ωραία ξεβούλωσαν οι μυτούλες της.
Σωτηρία:
Ουαααα !!!! (Αγκαλίτσα)
Ουαααα !!!! (Το αυτάκι μου)
Ουαααα !!!! (Δεν θέλω να φάω)
Ουαααα !!!! (Ουααα !!!! )
Μαμά :
Το παιδί μου !
Το παιδί μου !
Το παιδί μου !
Το παιδί μου !
Μπαμπάς :
............................
Ααψού !
Ουααααα !!!
Το θερμόμετρο. Που είναι το θερμόμετροοοοο ;;;;; 38,1 !!!! Το Depon. Που είναι το depoooon ;;;
Γρήγορα !!!!! Τη σύριγγα. Δώστης 5cc. Κράτα την. Ουαααααα !!!! ΟΚ !!! Όλα καλά.
Πριιιτςςςςςςς. Πριτςςςςς. Πριτςςςς.
Ουααααα !!!
Τις πάνες. Που είναι οι πάνες ;;;; Νερό. Έχουμε ζεστό νερό ;;;;; ΟΚ ! Έχουμε. Φέρε την πετσέτα. Και εσώρουχο. Και πυτζαμάκια. Εντάξει είναι πάλι καθαρή !!!!!!
Σνορτ. Σνορτ.
Ουααααα !!!
Τον ορό. Που είναι ο ορός ;;;;; Α. Νάτος. Βάλτην στο πλάι. Γύρνα την μπρούμυτα τώρα. Κάτω το κεφάλι μωρό μου. Ουααααααα !!!! Ωραία ξεβούλωσαν οι μυτούλες της.
Σωτηρία:
Ουαααα !!!! (Αγκαλίτσα)
Ουαααα !!!! (Το αυτάκι μου)
Ουαααα !!!! (Δεν θέλω να φάω)
Ουαααα !!!! (Ουααα !!!! )
Μαμά :
Το παιδί μου !
Το παιδί μου !
Το παιδί μου !
Το παιδί μου !
Μπαμπάς :
............................
5.1.07
4.1.07
ΕΡΩΤΑΣ ; (ΑΣ ΓΕΛΑΣΩ !)
Χμμ ... Σωτηρία;;;; Είσαι πολύ μικρή για έρωτες !!!
Τι; Σου αρέσει ο Στάθης;;;;
Ποιος είναι ο Στάθης; (Ένα παιδάκι στο σταθμό ?!)
Και πόσο είναι ο Στάθης καλή μου; (1,5 ;)
Και σου αρέσει για αυτό του χαμογέλας με το που τον βλέπεις; (Ναι ε;;;;)
Κατάλαβα. Και γιατί ο Στάθης με κοιτάζει επίμονα κάθε πρωί με τα μεγάλα γαλάζια του μάτια; (Τι; Θέλει την εγκρισή μου για παίξετε με την καμηλοπάρδαλη;)
Καλά , την έχει πες του. Μπορείτε να παίξετε με την καμηλοπάρδαλη, να κουβεντιάσετε σε αυτή την ασύλληπτη γλώσσα των μπα , ντα , τα, αααα. Να κάνετε αγκαλίτσες. Να πάτε βόλτα μαζί μπουσουλώντας.
Ούτως ή άλλως η μαμά σου έκλεψε το πρώτο φιλί στο στόμα μόλις γεννήθηκες.
Όλοι οι άλλοι απλά θα έρχονται για πάντα δεύτεροι.
Tip για τον μπαμπά της Σωτηρίας: Ίσως ο βρεφονηπιακός να μην είναι και τόσο κακή λύση τελικά
Τι; Σου αρέσει ο Στάθης;;;;
Ποιος είναι ο Στάθης; (Ένα παιδάκι στο σταθμό ?!)
Και πόσο είναι ο Στάθης καλή μου; (1,5 ;)
Και σου αρέσει για αυτό του χαμογέλας με το που τον βλέπεις; (Ναι ε;;;;)
Κατάλαβα. Και γιατί ο Στάθης με κοιτάζει επίμονα κάθε πρωί με τα μεγάλα γαλάζια του μάτια; (Τι; Θέλει την εγκρισή μου για παίξετε με την καμηλοπάρδαλη;)
Καλά , την έχει πες του. Μπορείτε να παίξετε με την καμηλοπάρδαλη, να κουβεντιάσετε σε αυτή την ασύλληπτη γλώσσα των μπα , ντα , τα, αααα. Να κάνετε αγκαλίτσες. Να πάτε βόλτα μαζί μπουσουλώντας.
Ούτως ή άλλως η μαμά σου έκλεψε το πρώτο φιλί στο στόμα μόλις γεννήθηκες.
Όλοι οι άλλοι απλά θα έρχονται για πάντα δεύτεροι.
Tip για τον μπαμπά της Σωτηρίας: Ίσως ο βρεφονηπιακός να μην είναι και τόσο κακή λύση τελικά
ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
"H MIKPH, αν και ήδη έναν χρόνο στη νέα της οικογένεια, χτυπάει πολλά βράδια το κεφάλι της στην κούνια.
«Ιδρυματικό, τους είπαν οι γιατροί. Είχε μάθει να ζητάει στοργή με κάθε τρόπο. Μην ανησυχείτε, αγάπη και αποκλειστικότητα θέλει να χορτάσει»... Μια άλλη μικρή, λίγο μεγαλύτερη αυτή, ζήτησε από τους νέους της γονείς επίσης ό,τι δεν είχε χορτάσει στο ίδρυμα: χορό και μουσική. Και τότε οι θετοί γονείς της συνειδητοποίησαν το πρόβλημα. Το ίδιο που στην περίπτωση του Κωστάκη φαίνεται αξεπέραστο. Ο μικρός έμεινε στο «Μητέρα» μέχρι τα πέντε του. Έναν χρόνο μετά βρέθηκε με τους θετούς γονείς απέναντι στην πόρτα του Δημοτικού Σχολείου.
- Το παιδί χρειάζεται χαρτιά, είπε ο δάσκαλος.
- Περιμένουμε τη δικαστική απόφαση, είναι τυπικό το πρόβλημα, είπαν οι γονείς.
Ο δάσκαλος τους έκανε τη χάρη. Όπως την έκανε και ο γιατρός στο «Παίδων» όταν είδε ότι το παιδί είχε το βιβλιάριο υγείας του «Μητέρα», αλλά δεν συνοδευόταν από βρεφοκόμο όπως συνήθως, μα από ένα ζευγάρι που έλεγαν πως ο Κωστάκης είναι γιος τους. Και επέμεναν ότι το πρόβλημα είναι τυπικό.
Και μετά (από τον Μάιο μέχρι και τον Φεβρουάριο) ήρθαν οι δικαστικές αποφάσεις για μερικές δεκάδες ζευγάρια που είχαν υιοθετήσει παιδιά από κρατικά ιδρύματα («Μητερα», ΠΙΚΠΑ). Και ήταν αρνητικές!
Γιατί ο νόμος - κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των ιδιωτικών υιοθεσιών - προσποιείται ότι δεν υπάρχουν γονείς οι οποίοι εγκαταλείπουν (επειδή δεν έχουν ή νομίζουν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή) τα παιδιά τους και εξαφανίζονται. Και έτσι ζητάει και τη φυσική παρουσία του φυσικού γονέα στο δικαστήριο. Και την ειδική συναίνεση του φυσικού γονέα προς τους θετούς γονείς.
Όπως στην περίπτωση της μικρούλας Νέτας...
....H (ανύπαντρη) μητέρα της, ουκρανικής υπηκοότητας, την εγκατέλειψε στο μαιευτήριο. Το παιδί βρήκε καταφύγιο στο «Μητέρα», ενώ δόθηκε και η (γενική) συγκατάθεση στο ίδρυμα να βρει μια νέα οικογένεια για τη μικρούλα. Δύο χρόνια μετά δόθηκε προς υιοθεσία σ' ένα ζευγάρι το οποίο περίμενε στις σχετικές λίστες για πέντε χρόνια! Και τότε ήρθε το δικαστήριο να ζητήσει (όπως τυπικά ορίζεται από τον νόμο) από τους θετούς γονείς χαρτιά από την Ιντερπόλ ότι η μητέρα (πιθανώς να είχε δηλώσει και ψεύτικα στοιχεία) δεν βρέθηκε ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ουκρανία. Και μέχρι τότε (δηλαδή πότε;) η Νέτα θα περιμένει νέο δικαστήριο. Άλλος ένας χρόνος αναμονής...
H Νέτα είναι τυχερή γιατί ακόμη είναι μωράκι και δεν καταλαβαίνει. Τι να πεις όμως στην Αντιγόνη, από μητέρα Αφρικανή και πατέρα (μάλλον) Έλληνα; Εδώ και δέκα μήνες ζει με τους θετούς γονείς. Ζει ευτυχισμένη, είναι πέντε χρόνων και μόνο ένα πράγμα δυσκολεύεται ακόμη να καταλάβει:
- Γιατί μαμά δεν με γέννησες εσύ; ρωτάει (είναι βλέπετε και το χρώμα που ενισχύει τέτοιες ερωτήσεις)
- Άλλα παιδάκια γεννιούνται από την κοιλιά και άλλα από την καρδιά, της απαντάει η θετή μητέρα, η Τερέζα.
H Αντιγόνη άρπαξε την απάντηση και έτρεξε στον παιδικό σταθμό, να την κοινοποιήσει στα άλλα παιδάκια που τη ρωτούσαν. Γύρισε ευχαριστημένη σπίτι. Μαζί της είχε και ένα χαρτί από τον σταθμό, με το οποίο γινόταν γνωστό ότι αν το παιδί δεν γραφτεί στο Ληξιαρχείο με το όνομα της νέας του οικογένειας «μετά λύπης μας» κ.λπ. Και το δικαστήριο γύρισε την πλάτη στην Αντιγόνη. Δεν αρκέστηκε στην κατάθεση της κοινωνικής λειτουργού ότι επί πέντε χρόνια στο «Μητέρα» ουδείς είχε επισκεφθεί τη μιγαδούλα. Ουδείς ενδιαφέρθηκε γι' αυτό το παιδάκι. Κι όμως ο νομοθέτης ζητάει από αυτούς και να παρουσιαστούν και να κρίνουν το υποψήφιο ζευγάρι." .....
Πηγή: http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18502&m=N16&aa=1
«Ιδρυματικό, τους είπαν οι γιατροί. Είχε μάθει να ζητάει στοργή με κάθε τρόπο. Μην ανησυχείτε, αγάπη και αποκλειστικότητα θέλει να χορτάσει»... Μια άλλη μικρή, λίγο μεγαλύτερη αυτή, ζήτησε από τους νέους της γονείς επίσης ό,τι δεν είχε χορτάσει στο ίδρυμα: χορό και μουσική. Και τότε οι θετοί γονείς της συνειδητοποίησαν το πρόβλημα. Το ίδιο που στην περίπτωση του Κωστάκη φαίνεται αξεπέραστο. Ο μικρός έμεινε στο «Μητέρα» μέχρι τα πέντε του. Έναν χρόνο μετά βρέθηκε με τους θετούς γονείς απέναντι στην πόρτα του Δημοτικού Σχολείου.
- Το παιδί χρειάζεται χαρτιά, είπε ο δάσκαλος.
- Περιμένουμε τη δικαστική απόφαση, είναι τυπικό το πρόβλημα, είπαν οι γονείς.
Ο δάσκαλος τους έκανε τη χάρη. Όπως την έκανε και ο γιατρός στο «Παίδων» όταν είδε ότι το παιδί είχε το βιβλιάριο υγείας του «Μητέρα», αλλά δεν συνοδευόταν από βρεφοκόμο όπως συνήθως, μα από ένα ζευγάρι που έλεγαν πως ο Κωστάκης είναι γιος τους. Και επέμεναν ότι το πρόβλημα είναι τυπικό.
Και μετά (από τον Μάιο μέχρι και τον Φεβρουάριο) ήρθαν οι δικαστικές αποφάσεις για μερικές δεκάδες ζευγάρια που είχαν υιοθετήσει παιδιά από κρατικά ιδρύματα («Μητερα», ΠΙΚΠΑ). Και ήταν αρνητικές!
Γιατί ο νόμος - κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των ιδιωτικών υιοθεσιών - προσποιείται ότι δεν υπάρχουν γονείς οι οποίοι εγκαταλείπουν (επειδή δεν έχουν ή νομίζουν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή) τα παιδιά τους και εξαφανίζονται. Και έτσι ζητάει και τη φυσική παρουσία του φυσικού γονέα στο δικαστήριο. Και την ειδική συναίνεση του φυσικού γονέα προς τους θετούς γονείς.
Όπως στην περίπτωση της μικρούλας Νέτας...
....H (ανύπαντρη) μητέρα της, ουκρανικής υπηκοότητας, την εγκατέλειψε στο μαιευτήριο. Το παιδί βρήκε καταφύγιο στο «Μητέρα», ενώ δόθηκε και η (γενική) συγκατάθεση στο ίδρυμα να βρει μια νέα οικογένεια για τη μικρούλα. Δύο χρόνια μετά δόθηκε προς υιοθεσία σ' ένα ζευγάρι το οποίο περίμενε στις σχετικές λίστες για πέντε χρόνια! Και τότε ήρθε το δικαστήριο να ζητήσει (όπως τυπικά ορίζεται από τον νόμο) από τους θετούς γονείς χαρτιά από την Ιντερπόλ ότι η μητέρα (πιθανώς να είχε δηλώσει και ψεύτικα στοιχεία) δεν βρέθηκε ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ουκρανία. Και μέχρι τότε (δηλαδή πότε;) η Νέτα θα περιμένει νέο δικαστήριο. Άλλος ένας χρόνος αναμονής...
H Νέτα είναι τυχερή γιατί ακόμη είναι μωράκι και δεν καταλαβαίνει. Τι να πεις όμως στην Αντιγόνη, από μητέρα Αφρικανή και πατέρα (μάλλον) Έλληνα; Εδώ και δέκα μήνες ζει με τους θετούς γονείς. Ζει ευτυχισμένη, είναι πέντε χρόνων και μόνο ένα πράγμα δυσκολεύεται ακόμη να καταλάβει:
- Γιατί μαμά δεν με γέννησες εσύ; ρωτάει (είναι βλέπετε και το χρώμα που ενισχύει τέτοιες ερωτήσεις)
- Άλλα παιδάκια γεννιούνται από την κοιλιά και άλλα από την καρδιά, της απαντάει η θετή μητέρα, η Τερέζα.
H Αντιγόνη άρπαξε την απάντηση και έτρεξε στον παιδικό σταθμό, να την κοινοποιήσει στα άλλα παιδάκια που τη ρωτούσαν. Γύρισε ευχαριστημένη σπίτι. Μαζί της είχε και ένα χαρτί από τον σταθμό, με το οποίο γινόταν γνωστό ότι αν το παιδί δεν γραφτεί στο Ληξιαρχείο με το όνομα της νέας του οικογένειας «μετά λύπης μας» κ.λπ. Και το δικαστήριο γύρισε την πλάτη στην Αντιγόνη. Δεν αρκέστηκε στην κατάθεση της κοινωνικής λειτουργού ότι επί πέντε χρόνια στο «Μητέρα» ουδείς είχε επισκεφθεί τη μιγαδούλα. Ουδείς ενδιαφέρθηκε γι' αυτό το παιδάκι. Κι όμως ο νομοθέτης ζητάει από αυτούς και να παρουσιαστούν και να κρίνουν το υποψήφιο ζευγάρι." .....
Πηγή: http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18502&m=N16&aa=1
3.1.07
Ανατροπές
Να λοιπόν η πρώτη ανατροπή στη ζωή σου μικρή μου.
Απο εκεί που ήσουν στο σπίτι σε ένα προστατευμένο περιβάλλον οι "συνθήκες" το έφεραν έτσι που έπρεπε να σε πάμε σε βρεφονηπιακό σταθμό.
Σκληρό για ένα μωράκι σαν εσένα; Μακάρι να μπορούσες να μιλήσεις απο τώρα. Να μου πεις αν μπορείς να τα καταφέρεις, αν δυσκολεύεσαι, αν σου φέρονται καλά. Ανησυχώ αγάπη μου.
Χτες ήταν η πρώτη σου μέρα εκεί. Αγωνιούσα, έπαιρνα τηλέφωνο, έφυγα απο τη δουλειά για να σε πάρω πιο νωρίς απο το προγραμματισμένο. Έτρεμα μήπως σε ακούσω να κλαις. Όταν έφτασα μου έκανες παράπονα. Ένα μικρό κλάμμα με το που με είδες(μαμά που ήσουν ;;;) και μετά γέλια καθώς σε αγκάλιαζα και σε φίλαγα. Ησύχασα. Πήγαμε μαζί σπίτι και κοιμηθήκαμε αγκαλιά για 2 ώρες.
Σήμερα σε ετοίμασα και σε πήγα πάλι. Δεν έκλαψες, δεν γρίνιαξες. Περιεργαζόσουν τον χώρο , τα άλλα παιδάκια. Πήγε να σε πιάσει το παράπονο όταν κατάλαβες όταν θα έφευγα. Έτσι κάναμε την πρώτη μας συμφωνία. Η μαμά θα πήγαινε στη δουλειά και εσύ θα έμενες εκεί να παίξεις για μερικές ώρες. Η μαμά θα ερχόνταν να σε πάρει το μεσημέρι. Το πρώτο μας ραντεβού :) Σε φίλησα, μου χαμογέλασες και έδειξες να το καταλαβαίνεις.
Πήρα τηλέφωνο πριν απο λίγο να δω πως τα πας. Και άκουσα μια παιδαγωγό κατενθουσιασμένη !!!! Είχες φάει, είχες κοιμιθεί και έπαιζες. Προσαρμόζεσαι γρήγορα.
Λατρεμένη μου.
Πριγκήπισσά μου.
Απο εκεί που ήσουν στο σπίτι σε ένα προστατευμένο περιβάλλον οι "συνθήκες" το έφεραν έτσι που έπρεπε να σε πάμε σε βρεφονηπιακό σταθμό.
Σκληρό για ένα μωράκι σαν εσένα; Μακάρι να μπορούσες να μιλήσεις απο τώρα. Να μου πεις αν μπορείς να τα καταφέρεις, αν δυσκολεύεσαι, αν σου φέρονται καλά. Ανησυχώ αγάπη μου.
Χτες ήταν η πρώτη σου μέρα εκεί. Αγωνιούσα, έπαιρνα τηλέφωνο, έφυγα απο τη δουλειά για να σε πάρω πιο νωρίς απο το προγραμματισμένο. Έτρεμα μήπως σε ακούσω να κλαις. Όταν έφτασα μου έκανες παράπονα. Ένα μικρό κλάμμα με το που με είδες(μαμά που ήσουν ;;;) και μετά γέλια καθώς σε αγκάλιαζα και σε φίλαγα. Ησύχασα. Πήγαμε μαζί σπίτι και κοιμηθήκαμε αγκαλιά για 2 ώρες.
Σήμερα σε ετοίμασα και σε πήγα πάλι. Δεν έκλαψες, δεν γρίνιαξες. Περιεργαζόσουν τον χώρο , τα άλλα παιδάκια. Πήγε να σε πιάσει το παράπονο όταν κατάλαβες όταν θα έφευγα. Έτσι κάναμε την πρώτη μας συμφωνία. Η μαμά θα πήγαινε στη δουλειά και εσύ θα έμενες εκεί να παίξεις για μερικές ώρες. Η μαμά θα ερχόνταν να σε πάρει το μεσημέρι. Το πρώτο μας ραντεβού :) Σε φίλησα, μου χαμογέλασες και έδειξες να το καταλαβαίνεις.
Πήρα τηλέφωνο πριν απο λίγο να δω πως τα πας. Και άκουσα μια παιδαγωγό κατενθουσιασμένη !!!! Είχες φάει, είχες κοιμιθεί και έπαιζες. Προσαρμόζεσαι γρήγορα.
Λατρεμένη μου.
Πριγκήπισσά μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)