31.3.09

ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΙΕΣ

Σήμερα το παιδάκι κλείδωσε τη γιαγιά της στο μπάνιο ΤΕΛΕΙΑ

Η γιαγιά φώναζε για βοήθεια και ακούστηκε στον δεύτερο όροφο ΤΕΛΕΙΑ

Ο γείτονας προσπάθησε να διαρήξει την πόρτα και μετά την μπαλκονόπορτα για να βοηθήσει τη γιαγιά και το παιδάκι. Δεν τα κατάφερε ΤΕΛΕΙΑ

Το παιδάκι ξεκλείδωσε τη γιαγιά απο το μπάνιο ΤΕΛΕΙΑ

Η γιαγιά πήρε τηλέφωνο την μαμά και η μαμά κόντεψε να πάθει υστερία. Μετά έβαλε τα γέλια ΤΕΛΕΙΑ

Υ.Γ. ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΤΟΥΛΑΠΕΣ

28.3.09

Η ΤΙΜΩΡΙΑ

- Σωτηρία μην βάζεις το κεφάλι σου μέσα στην σακκούλα, θα πάθεις ασφυξία (γουάου νέα λέξη - μετά απο αυτό είχαμε μια σειρά ερωτήσεων πως, γιατί κλπ αλλά δεν είναι του παρόντος)

- Σωτηρία μην βάζεις το παιχνιδάκι στο στόμα σου, θα πνιγείς.

Η Σωτηρία έχει πάρει τη στάση "δεν σ ακούω" "δεν σε βλέπω" "δεν υπάρχεις"

- Σωτηρία μηηηηηηη

"Δεν σ ακούω" "Δεν σε βλέπω" "Δεν υπάρχεις"

- Σωτηρία δεν σου έχω πει ότι δεν θέλω να σου φωνάζω αλλά θέλω να με ακούς όταν σου μιλάω;

"Δεν σε ακούω" "Δεν σε βλέπω" "Δεν υπάρχεις"


Απελπισία Νο 1. Γρήγορες σκέψεις. Οκ ψυχραιμία, ο μπαμπάς βρήκε παράδειγμα:

- Στρούπι έλα εδώ

Η Στρούπι έρχεται κοντά μας.

- Κοίτα Σωτηρία η Στρούπι μας ακούει παρόλο που είναι σκυλάκι. Έλα εδώ Σωτηρία να μιλήσουμε δεν θέλουμε να φωνάζουμε.

- Όχι δεν έρχομαι. Θα μπω τιμωρία.

Τραβάει το καρεκλάκι της και το βάζει στον τοίχο.

Απελπισία Νο 2 !!!! Η τιμωρία στο καρεκλάκι δεν έχει πιάσει προφανώς. Το θεωρεί εύκολο και αστείο. Γρήγορες σκέψεις. Δεν μας ακούει, δεν μας υπολογίζει, δεν μας σέβεται. Δεν μπορούμε να την εμπιστευτούμε. Προσπαθούμε να της το εξηγήσουμε.

- Όταν σου λέμε να μην κάνεις κάτι είναι για το καλό σου. Δεν θέλουμε να πάθεις κακό. Θέλουμε να μας ακούς για να μπορούμε να σε εμπιστευόμαστε. Όταν είμαστε βόλτα έξω και μας ζητάς να σου αφήσουμε το χέρι πρέπει να ξέρουμε ότι μας ακούς για να σε αφήσουμε να περπατάς μόνη σου δίπλα μας. Αν δεν μπορούμε να σε εμπιστευτούμε θα σε κρατάμε πάντα απο το χέρι. Θέλεις να είσαι περιορισμένη συνέχεια;;; (Μπράβο μπράβο μπαμπά της Σωτηρίας, πολύ έξυπνο αυτό !!!)

Δείχνει ότι καταλαβαίνει τι της λέμε αλλά δεν θέλει να υποχωρήσει

- Θα πάω τιμωρία

Ώρα για δραστικά μέτρα. Πιο γρήγορες σκέψεις. Εγώ είμαι αυτή που την παραχαιδεύω, εγώ είμαι ελαστική μαζί της, εγώ σε κάθε κλάμμα της, σε κάθε απαίτηση της υποχωρώ. Εγώ πρέπει να της δείξω ότι έχω και άλλες απαιτήσεις απο εκείνη πλέον.

- Σωτηρία η τιμωρία στο καρεκλάκι δεν έχει νόημα γιατί το θεωρείς αστείο. Υπάρχουν διάφορες τιμωρίες. Σήμερα λοιπόν θα κοιμηθείς χωρίς το ποντικάκι σου και αυτό θα είναι η τιμωρία σου.

ΠΑΝΙΚΟΟΟΟΣΣΣΣ

(Χωρίς το ποντικάκιιι;;; Χωρίς το βελουδένιο καφέ ποντικάκι με το ένα μεγάλο αυτί και το άλλο μικρό;;; Χωρίς το ποντικάκι που μου πήρε ο μπαμπάς;;;;; Χωρίς το ποντικάκι που μου παίζει η μαμά κουκλοθέατρο κάθε βράδυ και μου λέει πως μ αγαπάει;;;;)

Κλάμα. Και άλλο κλάμα. Πιο πολύ κλάμα.

- Όχι μωρό μου λυπάμαι. Θα κοιμηθείς χωρις αυτό επειδή δεν μας άκουσες.

Άρχισε να ζητάει τα άλλα της ζωάκια.

- Όχι Σωτηρία.

Κλάμα. Ασυναρτησίες. Άρχισε να ζητάει τα ζωάκια στο Αττικό πάρκο, την τούρτα των γενεθλίων της, τη γιαγιά της .....

Ουπς βρήκε μέσο για εκβιασμό

- Θέλω να παω στη γιαγιάαα μου (κλαίγοντας)

- Ωραία έλα να σε πάμε.

- Όχι όχι δεν θέλωωωω (και άλλο κλάμα)

- Μαμά φιλάκιιι

- Σου έδωσα ένα για καληνύχτα Σωτηρία. Δεν έχει άλλα φιλάκια σημέρα. Ήσουν ανυπάκουη.

Κλάμα.

Βγαίνουμε απο το δωμάτιο. Την αφήνουμε μόνη της να κλαίει.

- Φο βά μαι Φο βά μαι

Μπαίνω στο δωμάτιο της. Δεν έχεις λόγο να φοβάσαι. Είσαι σπίτι μας είσαι ασφαλής στο δωμάτιο σου.

- Μη φύ γεις μά κρι ά μου

Της χαιδεύω το πρόσωπο, της φιλάω τα δάκρυα.

- Δεν φεύγω μωρό μου. Είμαι στο δίπλα δωμάτιο αν με χρειαστείς. Δεν θα φύγουμε ποτέ απο δίπλα σου ακόμα και αν δεν μας βλέπεις.

Της δίνω την πιπίλα της για παρηγοριά (χαμογελάει, κλείνει τα ματάκια της και κοιμάται - επιτέλους)

Ξύπνησε στις 6 το πρωί.

- Μα μά ;;;;

Τρέχω στο δωμάτιο της

- Ναι αγάπη μου;

- Δεν είμαι τιμωρία; (Ερώτηση με απορία και έτοιμη να βάλει τα κλάμματα)

- Όχι μωρό μου. Τελείωσε η τιμωρία.

- Θέλω το ποντικάκι

Και έτσι βούτηξε το ποντικάκι απο το μεγάλο αυτί και κοιμήθηκε στο μεγάλο κρεββάτι αγκαλιά με τον μπαμπά μέχρι τις 9. Η μαμά κατέγραψε για την ιστορία το περιστατικό και έχει να δηλώσει πως:

ΤIMORIA SUCKS

22.3.09

ΦΡΕΝΟΟΟ PLSSSS

10 χτες το βράδυ

- Σωτηρία πάμε να κοιμηθούμε;
-Ναααιιι !!!!

(τι είπε;;; Ναι;;;; Όχι γκρίνιες, όχι κλάμματα, όχι ζεν σελο να κοιμηθώ;;;; Οκ μάλλον είναι πολύ κουρασμένη)

Ανεβαίνουμε επάνω.

- Έλα μωρό μου να ετοιμαστούμε
- Μαμά θα κοιμηθώ στο κρεββάτι μου.
- Τι; θέλεις να κοιμηθείς μόνη σου στο δωμάτιο σου;
- Ναι μαμά.
- Εντάξει. Έλα να σου βάλω πυτζαμούλες.
- Μπορώ μόνη μου μαμά.

(Αποκλείεται δεν τα ακούω εγώ αυτά σήμερα, όλα μαζί....)

Κάθεται στο κρεββάτι της, το δικό της κρεβάτι, στο δωμάτιο της, το δικό της δωμάτιο και βγάζει τις μπότες της, τις κάλτσες της, βάζει τις κάλτσες στις μπότες και αρχίζει να ξεντύνεται. Εγώ παρατηρητής στην πόρτα, κοιτάζω το πλάσμα που γέννησα και για μια στιγμή δεν αναγνωρίζω το κοριτσάκι που βλέπω. Τρία χρόνια τώρα ταίζω, ντύνω, φροντίζω, μεγαλώνω το μωρό μου, αναπνέω απο την ανάσα της και της δίνω την δική μου. Και τώρα το δικό μου μωρό μου δηλώνει ορθά κοφτά "μεγάλωσα". Και δεν είναι πια το δικό μου μωρό. Αυτοπροσδιορίζεται, χρειάζεται τον χώρο της και τον διεκδικεί. Απλά, ήρεμα, χωρίς εντάσεις, απο την μια μέρα στην άλλη ... "μεγάλωσα". Και εγώ που θέλω να την κρατήσω για πάντα μωρό μου, πρέπει να κάνω πίσω. Κάνω πίσω και ας ματώνει η καρδιά μου γιατί τελικά εγώ δεν ήμουν έτοιμη να μεγαλώσει η Σωτηρία.

Βάζει τις πυτζάμες της, παίρνει αγκαλιά το ποντικάκι της και ξαπλώνει.

- Θέλεις την πιπίλα σου;
- Όχι μαμά χαλάει τα δόντια.

(Σωτηρία φρέεεεενοοοο, δυο σε ένα είναι πολύ για την μανούλα αγάπη μου και πως να αντέξει!!! - έτσι νόμιζα δηλαδή γιατί ήρθε και το τελειωτικό χτύπημα)

Φιλάκι Καληνύχτα μωρό μου σ΄αγαπώ. Και εγώ σ αγαπώ μαμά καληνύχτα.

Φεύγω και ακούω μια φωνούλα

- Μαμάαααα (Περιμένω να ακούσω μην φεύγεις)
- Ναι μωρό μου
- Κλείσε την πόρτα !!!

Υ.Γ. Η αυτονομία της κράτησε μέχρι τις 3 το πρωί όπου ήρθε και χώθηκε στο κρεββάτι μας αλλά σήμερα το πρωί δήλωσε πως απόψε θα κοιμηθεί όλο το βράδυ στο δωμάτιο της και πως δεν θέλει πια το γάλα της με μπιμπερό γιατί αυτό είναι για μωρά !!!!

Άντε να προσαρμοστεί τώρα η μάνα στα νέα δεδομένα .......