24.12.08

ΑΝΤΙΟ ΜΠΑΜΠΑ

17.11.08

THE WHY WORLD

Είχα διαβάσει ή είχα ακούσει ότι τα παιδακια στην ηλικία της Σωτηρίας περνάνε στην φάση του "γιατί". Δεν φανταζόμουν ότι η απλή ερώτηση "γιατί .." όταν προέρχεται απο τα παιδικά αυτά αθώα χειλάκια μπορεί να φέρει ατελείωτο γέλιο, προβληματισμούς μέχρι εξοντωτικές αναλύσεις αφου η κάθε απάντηση προκαλέσει μια καινούργια αλυσίδα από "γιατί" ερωτήσεις.

Επεισόδιο 1

Γιατί μαμά μαθαίνεις ξένη γλώσσα (όπου σ βάλτε θ να τσακώσετε την προφορά !!)
Γιατί έτσι μπορώ να επικοινωνώ με περισσότερους ανθρώπους.
Γιατί ;;;;;;;


Επεισόδιο 2

Μαμά λούστηκες;
Ναι.
Γιατί;;;
Γιατί τα μαλλιά μου ήταν βρώμικα.
Γιατί;;;;
Γιατί δεν τα είχα λούσει για δυο μέρες.
Γιατι;;;;;;;;;;;


Επεισόδιο 3

Μωρό μου ήθελα να σου μιλήσω.
Γιατί;;;;
Γιατί σε αγαπάω και μου λείπεις.

Αυτό ήταν εύκολο δεν είχε γιατι στο καπάκι :)

2.11.08

Υποθέτω ότι η ζωή ενός παντρεμένου ζευγαριού απο κάποιο σημείο και μετά παύει να αποτελείται μόνο απο ευχάριστα ρομαντκά στιγμιότυπα. Λάθος έκφραση ... Η ζωή του μπαμπά και της μαμάς της Σωτηρίας εδώ και αρκετό καιρό έχει πάψει να αποτελείται από τέτοια στιγμιότυπα.

Στα μόνα που συμφωνούμε είναι ότι α) αγαπάμε πολύ την Σωτηρία, β) εξακολοθούμε να αγαπάμε ο ένας τον άλλο γ) δεν είμαστε πλέον ευτυχισμένοι μαζί έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα μεταξύ μας.

Χτες λοιπόν εκεί που για πολλοστή φορά συζητάγαμε σε έντονο ύφος για το τι πρόκειται να κάνουμε, αν θα χωρίσουμε, αν θα περάσουμε ένα διάστημα σε διάσταση, αν ο γιαλός είναι στραβός ή αν εμείς σταβα αρμενίζουμε ..... και πανω που αρχίζουν να ανάβουν τα αίματα ..... (σημείωση: όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στο αυτοκίνητο, σε ερημική τοποθεσία, με μουσική υπόκρουση δηλ. σε συνθήκες κάτω απο τις οποίες ένα άλλο φυσιολογικό ζευγάρι ή θα κοίταζε το φεγγάρι ή θα είχε περάσει στην αναπαραγωγική διαδικασία) λέει ο μπαμπάς της Σωτηρίας σε έντονο ύφος

- .... ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ !!!

Εννοείται πως εγώ είμαι γυναίκα χειραφετημένη, που τα έχω καταφέρει μόνη μου σε αυτή τη ζωή και είμαι πολλλυυυύ περήφανη για αυτό - τόσο περήφανη μάλιστα που μου είναι απλούστατο να ευνουχίσω το οποιοδήποτε αρσενικό συναντήσω και δεν έχει κάνει τουλάχιστον τα διπλάσια απο όσα εγώ, γιατί στο δικό μου το μυαλό η ισότητα μεταφράζεται ως: "η γυναίκα είναι το αδύναμο φύλλο αλλα αφού μπορεί και κάνει ακριβώς τα ίδια με τον άντρα, ο άντρας για να θεωρηθεί αντάξιος μου θα πρέπει να μπορεί να κάνει τα ίδια επί δυο)... ακούγοντας λοιπόν την προηγούμενη ατάκα .. η αμαζόνα ξυπνάει μέσα μου, αρχίζω να φουντώνω και αποκρίνομαι στο ίδιο ύφος

-..... Ε ΚΑΙ ... ;;;;; (έτοιμη να τον φάω ζωντανό στην πρώτη λέξη που θα τολμήσει να αρθρώσει) και τότε παίρνω την απάντηση - ουπς ξανά λάθος, αυτό έπρεπε να το γράψω με κεφαλάια - ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

- Είμαι είδος υπο εξαφάνιση και πρέπει να με προστατεύεις !!!!!!!!!

Άντε τώρα να τσακωθείς σοβαρά με αυτό τον τύπο !!!!!

Υ.Γ. Όχι τα προβλήματα μας δεν λύθηκαν, αλλά τουλάχιστον ακόμα μπορούμε να ξεπερνάμε τις καταστάσεις επιστρατεύοντας το χιούμορ, γεγονός που για την ώρα μας δίνει την πολυτέλεια να παίρνουμε μια μικρή ανάσα και να τα ξαναβλέπουμε πιο ψύχραιμα.

18.8.08

Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά

Εκεί που έβαλα την μικρή για ύπνο και τα βλέφαρά της βάρυναν όπως μου έλεγε σχεδόν κοιμισμένη (καλη)νύ(χ)τα μαμά, σε σκέφτηκα Φίλε μου. Μου ήρθε η επιθυμία να σε πάρω τηλέφωνο, να κάνουμε μαζί χίλια τσιγάρα ο ένας στη μια άκρη της γραμμής και ο άλλος στην άλλη και να μιλήσουμε Φίλε μου. Όπως παλιά που η επικοινωνία μας δεν είχε χρόνους απαγορευτικούς, ούτε ώρες απαγορευμένες, όπως παλιά που η σκέψη σου και η σκέψη μου συναντιόντουσαν στην μέση μιας κλήσης. Πόσο μου έχει λείψει να ακούσω το "και εγώ σε σκεφτόμουν τώρα" Φίλε μου.

Τον γρίφο της σχέσης μας ποιος θα τον λύσει; Το σημείο μηδέν ποιος θα μου το εξηγήσει Φίλε μου; Τι έκανες ή δεν έκανες που δεν μπορείς πια να με κοιτάξεις στα μάτια όπως παλιά; Και αν εγώ συγχώρεσα τι είναι αυτό που εσύ δεν μπορείς να συγχωρήσεις στον ευατό σου Φίλε μου; Τι είναι αυτό που έκανε εσένα και εμένα να κρατάμε τυπικές επαφές "εις μνήμην ...";

Ακόμα και αν ξέρω πως στη δυσκολία μου θα είσαι ο πρώτος που θα τρέξει, μου λείπεις στην χαρά μου Φίλε μου. Μου λείπει και η συμμετοχή στη δική σου χαρά, λύπη, αγωνία. Μου λείπει το μοίρασμα που είχαμε στα νεανικά μας χρόνια τότε που θεωρούσαμε ο ένας τον άλλο "αδελφή ψυχή". Μου λείπει το παραμύθι της φιλίας μας Φίλε μου.

Σου τα γράφω αυτά για να πω καληνύχτα Φίλε μου. Απο τη σκέψη και απο την καρδιά μου δεν θα φύγεις ποτέ Φίλε μου αλλά η επώδυνη απουσία σου απο την ζωή μου έγραψε μόνη της τη λέξη τέλος. Μόνο που η όραση μου ήταν θολή απο τα δάκρυα Φίλε μου και δεν κατάφερα να την διαβάσω αμέσως.

6.8.08

ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ !!!!!!

Να μαστε λοιπόν ύστερα απο τρία χρόνια να γιορτάζουμε με την ίδια συγκίνηση αυτή τη μέρα που ανακαλύψαμε την ύπαρξη της Σωτηρίας.

Τώρα πια η Σωτηρία είναι σχεδόν 2,5 και φυσικά στα μάτια τα δικά μας είναι το πιο υπέροχο πλάσμα. Είναι η δυναμή μας, το χαμογελό μας, ο διασκεδαστής μας, οι προβληματισμοί μας, οι σκέψεις μας, η ζωή μας όλη ... για αυτήν και γύρω απο αυτήν.

Κάποτε πίστευα πως η οικογένεια είναι αυστηρά δυαδική. Με αφετηρία και τέλος το ζευγάρι και πως τα παιδιά είναι κρίκοι σε αυτό που λέγεται οικογένεια πιο χαλαροί όμως που μπαίνουν και βγαίνουν.

Η κόρη μου πρόσφατα μου έμαθε ότι τα παιδιά είναι κρίκοι δυνατοί που το ζευγάρι το κάνουν ένα, αφήστε που είναι τόσο μα τόσο υπέροχο ένα παιδάκι να αγκαλιάζει απο την μια πλευρά το μπαμπά απο την άλλη την μαμά και να τους ωθεί να δώσουν ο ένας στον άλλο "γλυκό φιλάκι καληνύχτα" με εκείνη στην μέση να γελάει.

29.7.08

ΣΕΙΡΗΝΕΣ

- Σ' αγαααπώ ! Για το τώωωρα το πριν το μετά και το πάαααντα !

- Μαμά (στα)μάτα ! (Με επιτακτικό τόνο το πουλάκι μου που δεν σου αφήνει και πολλά περιθώρια)

- Γιατί αγάπη μου δεν τραγουδάει η μαμά ωραία;;;; ( το νιώθω μου έρχεται η κεραμμύδα)

- ΌΧΙ !!!!!

30.6.08

Θέλω χρόνο, χρήμα, διακοπές για να ηρεμήσω ....

Δεν έχω χρόνο, χρήμα οπότε τα νεύρα μου θα συνεχίσουν να είναι τσατάλια ...

Να βάλω τώρα τις φωνές ή θα ξυπνήσει το παιδί ;;;;;;;

29.6.08

Πήραμε στην Σωτηρία το πρώτο της κανονικό ποδήλατο. Ροζ με πορτοκαλί και κόκκινες φραουλίτσες στις ρόδες και πάνω στη σέλα. Είναι απίστευτο πως μπλέκονται έτσι τα χρώματα και έναν συνδυασμό που σε άλλη περίπτωση θα τον χαρακτήριζες τουλάχιστον κιτς όταν αφορά στον κόσμο ενός παιδιού τον βρίσκεις απίστευτα χαριτωμένο.

Πήραμε κράνος φούξια, μαύρες επιγονατίδες, 2 ροζ παπάκια (άσχετα με το ποδήλατο - αλλά αφού τα ήθελε τι να κάνουμε;;;;) και αρχίσαμε τα μαθήματα οδήγησης - κατήχησης. Δεν ανεβαίνουμε σε ποδήλατο - σκούτερ - άλογο - μηχανή αν δεν φοράμε κράνος. Ναιι; Ναι.

Ναι σιγά ... λέω απο μέσα μου και τρέμει η ψυχή μου ενώ απο την άλλη καμαρώνω την κόρη μου στις πρώτες της βόλτες. Το κουνελάκι μου έχει μεγαλώσει. Έχει γινει κανονικό κοριτσάκι, το μωρό που γέννησα υπάρχει πλέον μόνο στις αναμνήσεις μου. Εκείνο το μωρό, αυτή τη στιγμή είναι ένα ξανθό κοριτσάκι που φοράει ένα γκρι φόρεμα, παίζει μπάλα με τον μπαμπά της στην βεράντα και αν δεν βγω έξω τώρα θα σπάσουν την τζαμαρία.

18.6.08

DANCE ME TO THE END OF LOVE

Χτες η Σωτηρία είδε την πρώτη της παράσταση χορού. Μια παράσταση απο μαθητές κάποιας σχολής χορού που τα είχε όλα. Και κλασσικό μπαλλέτο και λάτιν και ροκ εν ρολ και χιπ χοπ.

Κοίταζε η Σωτηρία μαγεμένη στην αρχή απο τη μουσική, απο τις καινούργιες εικόνες, τα χρώματα, τις μπαλλαρίνες. Μετά αποφάσισε η μικρή μου πεταλουδίτσα πως όταν ακούμε μουσική χορεύουμε και προσπαθούσε να κάνει ότι έβλεπε. Στη συνέχεια έκανε ότι ήθελε. Αυτό λέγεται χορογραφία για να μαθαίνετε !!!!!

Σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, κουνάμε τη μέση, φέρνουμε σβούρες γύρω απο τον ευατό μας, ανεμίζουμε το φορεματάκι μας με νάζι, σηκώνουμε το ποδαράκια εναλλάξ, ξαπλώνουμε στην κερκίδα και κάνουμε βαρελάκια - ουπς πέσαμε, δεν πειράζει - φιλάκι στην μαμά, φιλάκι στον μπαμπά (μπράβο μπράβο παιδί μου).

Μην το δοκιμάσετε στο σπίτι εκτός και αν είσαστε το πιο χαριτωμένο δίχρονο κοριτσάκι του κόσμου ....

Το βράδυ μέσα στον ύπνο της παραμιλούσε .. Μαμά, χορό, καλό, πάλι.

Η μαμά το έλαβε το μύνημα αγάπη μου.

4.6.08

ΠΕΙΝΑΜΕ !!!!

Την Κυριακή τρώγαμε απο το ίδιο πιάτο κοτόπουλο με πατάτες.

Η Σωτηρία έχει αρχίσει πια να επιλέγει τι θέλει να φάει. Μαμά πατάτα, μαμά τυρί, μαμά ντομάτα.

Κάποια στιγμή εγώ έτρωγα και είχα σταματήσει να της δίνω.

Έτσι ήρθε η πρώτη μας ολοκληρωμένη πρόταση.

Μαμά δώσε και στο παιδάκι σου !!!!!!!

19.5.08

SANJA 1995 - 2008

Η sanja ήταν το σιαμέζικο γατάκι που πριν απο 13 χρόνια πέρασε απο τη γυάλα ενός pet shop στην αγκαλιά μου κάνοντας ένα μικρό φοβισμένο παραπονιάρικο μίου.

Έγινε η γάτα μου και μετά η γάτα της οικογένειας και ιδιαίτερα του πατέρα μου με το οποίο παρέμεινε δεμένη και ερωτευμένη σε σημείο αντιζηλίας. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά και τις ιδιοτροπίες της ράτσας της.

Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα ήταν πόσο υπέροχη μάνα έγινε για τα 4 γατάκια της την μια και μόνη φορά που ζευγάρωσε. Πως αυτό το δύστροπο κακομαθημένο γατί εξελίχθηκε εκείνη την περίοδο σε μια τρυφερή αγαπησιάρα μαμά. Πως για ένα ολόκληρο βράδυ την ξεγεννούσα στην αγκαλιά μου με εκείνη να κάνει μόνη της όλες τις προσπάθειες και εμένα να την χαιδεύω και να της μιλάω αφού δεν ήξερα και άλλο τρόπο να την βοηθήσω. Πως αφού τα γέννησε, τα έπλυνε, τα φρόντισε, τα ανέβαζε ένα ένα στο κρεββάτι μου και πως όταν αυτά μεγάλωσαν και ήρθε η ώρα να βρουν τις δικές τους οικογένειες, κάθε φορά που έλειπε ένα απο το καλάθι της μας νιαούριζε θυμωμένα.

Η sanja δεν με ακολούθησε στην περιπέτεια της ζωής μου. Προτίμησα να την αφήσω στην θαλπωρή της οικογένειας μου ξέροντας ότι στο πατρικό μου θα είχε όλη τη φροντίδα και την αγάπη που εγώ θα αμελούσα να της δείξω. Έτσι έγινε η γάτα του μπαμπά.

Ο μπαμπάς μου τον τελευταία μήνα νοσηλεύεται με καρκίνο σε τελευταίο στάδιο. Η καρδιά της sanja δεν άντεξε να τον περιμένει. Πήγε στον παράδεισο των γατιών σήμερα το πρωί.

14.4.08

Η Σωτηρία σκίζει με την δέουσα αφοσίωση το αγαπημένο περιοδικό του μπαμπά.

Σκρααααατς !!!! (Μαχαιριά στην καρδιά του άντρα μου)

Σωτηρία !!!! Μην σκίζεις το ΜΟΤΟ !!!!!!

Σκρααατς !!!!!

Σωτηρία σταμάτα να σκίζεις το ΜΟΤΟ !!!! Αν συνεχίσεις θα σκίσω τα παραμυθάκια σου !!!!

Πόσα παιδιά είπαμε ότι έχω;;;;;;;

9.4.08

Οι ημέρες περνάνε πολύ γρήγορα με την κόρη μου να έχει κλείσει τα δύο της χρόνια και να έχει λυθεί η γλώσσα της.

"Μάνα - μαμά - μανουλίτσα" με φωνάζει ανάλογα με τα κέφια της και γελάει κάθε φορά που εγώ της απαντάω "παιδί μου !!!"

Το σπίτι μας θυμίζει πάλι ζωολογικό κήπο. Τον γάτο μας τον Fluffy μας τον δηλητηρίασαν αρχές Νοεμβρίου. Ο αδέσποτος γάτος, ο Πατούσας μας ήταν ο μόνος που ξέφυγε απο την κακία των ανθρώπων που άφησαν την γειτονιά μας χωρίς τις γάτες της. Για ένα περίεργο λόγο ο μόνος που την γλύτωσε ήταν ο αδέσποτος δεσποζόμενος Πατούσας που μάλλον ήξερε να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Τα υπόλοιπα οικόσιτα γατιά των γειτόνων - μαζί με τον δικό μας - δεν στάθηκαν τόσο τυχερά.

Έτσι ένα μήνα πριν σε μια βόλτα με τη Σωτηρία βρήκαμε ένα αδέσποτο καθαρόαιμο κουτάβι του δρόμου. Ρωτήσαμε την Σωτηρία πως λένε το κουτάβι, εκείνη μας απάντησε Κάι, και η Κάλη λοιπόν εγκαταστάθηκε στο σπίτι μας, στις καρδιές μας, στη ζωή μας και τώρα μοιράζεται το φαγητό της Holly και τα παιχνίδια της Σωτηρίας. Στη συνέχεια αγοράσαμε την Πόλυ, ένα Plumhead παπαγάλο, καθυστερημένο δώρο για τα γενέθλια του μπαμπά.

Η Σωτηρία κάθε πρωί που ξυπνάει τα φωνάζει ένα ένα Kόι, Κάι, Πόι !!! (δεν θα σας εξηγήσω ποιος είναι ποιος).

Επίσης η Σωτηρία διανύει περίοδο ωριμότητας. Έχει σταματήσει να δραματοποιεί τον πρωινό μας χωρισμό. Αγκαλιά, φιλάκι, η μαμά και ο μπαμπάς θα πάνε τώρα στη δουλειά και θα συναντηθούμε πάλι το απόγευμα, ξανά αγκαλιά και αυτό ήταν !!! Τέρμα πια τα κλάμματα !!! Δείχνει να έχει αποδεχθεί ότι αυτό είναι το πρόγραμμα της οικογένειας και προσπαθεί να προσαρμοστεί. Ξέρω ότι δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η μαμά και ο μπαμπάς δεν είναι μαζί της κάθε μέρα απο το πρωί αλλά καμαρώνω το παιδάκι μου που βάζει όλο τον καλό ευατό της να ενταχθεί στην καθημερινή μας ρουτίνα.

Τελευταία έχει αρχίσει να ζητάει και το κρεββάτι της. Κάποια βράδια όταν ανεβαίνει για να κοιμηθεί πάει μόνη στο δωμάτιο της και σκαρφαλώνει στο κρεββάτι της λέγοντας νάνι. Φυσικά σχεδόν όλες τις φορές παραμένει στο κρεββάτι της μέχρι να πιει το γάλα της και να ταίσει το δικό της ¨μπέμπη¨(απο το baby) βγήκε αυτό, που είναι η κούκλα της στην οποία κάνει ακριβώς ότι κάνει η μαμά σε εκείνη. Την ταίζει, την φιλάει, την σκεπάζει και την ψάχνει μέσα στον ύπνο της αν νιώσει ότι δεν την έχει αγκαλιά.

Καλά λένε .. με όποιον δάσκαλο καθήσεις .... :0)

14.2.08

Έκλεψα λίγο χρόνο σήμερα από τη δουλειά και πήγα σε παιχνιδάδικο να πάρω καλούπια για τις πλαστελίνες της Σωτηρίας και μπλοκ ζωγραφικής.

Μπαίνει μέσα μια γιαγιά, καλοβαλμένη κυρία με τη γούνα της, το μακιγιάζ της, τα χρυσαφικά της μια χαρα κυριλέ γιαγιά ήταν ... :)

Ζήτησε κάποια παιχνίδια που να βοηθήσουν το εγγονάκι της να κατανοήσει απλές έννοιες όπως το μέσα - έξω, και να το βοηθήσει να μιλήσει γιατί όπως τόνισε στην πωλήτρια, το μικρό εγγονάκι της 4,5 χρονών είχε καθυστέρηση στην ομιλία, έκανε λογοθεραπεία και η μαμά του της είπε να πάρει κάτι αντίστοιχο με τα παιχνίδια που έχουν οι λογοθεραπευτές για να κάνει εξάσκηση στο σπίτι.

Αναγνώρισα την πίκρα και την ανησυχία της για το μικρό στον τόνο της φωνής της, την ντροπή της αφου όταν ανέφερε την ιδιαιτερότητα του παιδιού είχε χαμηλώσει τα μάτια, την αγωνία της να βρει το σωστό παιχνίδι.

Η πωλήτρια προσπάθησε να την βοηθήσει, μη θέλοντας να της πουλήσει κάτι που μπορεί να μπέρδευε ή να μην ήταν κατάλληλο για το παιδί και κατέληξαν να πάρουν την μαμά του τηλέφωνο για περισσότερες πληροφορίες.

Ήταν περασμένες 10 το πρωί, η μαμά κοιμόνταν και έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα αφήνοντας άφωνη την πωλήτρια, στεναχωρημένη την γιαγιά που προσπαθούσε να δικαιολογήσει την κατάσταση και εμένα εξοργισμένη ....

11.2.08

- Σωτηρία τι είσαι;
- Μα(ι)μού
- Πως λένε την μαμά;
- Μα(ρ)ία

Μετά απο λίγο ....

- Σωτηρία τι είσαι;

Πονηρό χαμόγελο και καμία απάντηση ...

- Πως λένε τη μαμά;
-Μα(ι)μού !!!!

7.2.08

ΑΡΧΙΣΑΜΕΕΕΕΕ

1η πρόταση:

6.2.2008 - Γιαγιά αγκα (λ) ίτσα !!!!!!!!!!!

Μια μαμά να φωνάζει: παιδί μου μιλάς !!!!

Ένα παιδάκι να χαμογελάει με υπονοούμενο: ναι μιλάω, αλλά έχει περισσότερο πλάκα να σε βλέπω να κυλιέσαι στα πατώματα ....

31.1.08

Σήμερα που οδηγούσα το μισό αυτοκίνητο που μου ανήκει - δηλαδή ολόκληρο το οδηγούσα αλλά το μισό είναι κατ ουσίαν δικό μου, έφαγα την τρελλή φλασιά !!!

Ο γάμος είναι ένας τεράστιος συναιτερισμός 50-50. Έχω λοιπον μισό αυτοκίνητο, μισό σπίτι, μισό κρεββάτι, μισό απο τον χρόνο μου διαθέσιμο, μισό πορτοφόλι. Πόσο μισώ το μισό δεν λέγεται .....

Ύστερα στο ράδιο έπεσε πρωινιάτικα ο Σφακιανάκης να τραγουδάει "όλα τα σ αγαπώ αξίξεις να στα πω, αξίζεις να τα έχεις απο μενα φυλαχτό, όλα τα σ αγαπώ που ακούστηκαν στη γη νομίζω πως για σένα τα εχουν πει" και ενώ με τα σκυλάδικα δεν τα πάω καλά σκέφτηκα - τι άλλο - την Σωτηρία και πως δυο μισά ενώθηκαν και έκαναν ένα ολόκληρο.

Ησύχασα, και αφου παρθενογέννεση δεν υπάρχει άρα τη Σωτηρία δεν θα μπορούσα να την κάνω μόνη μου εκτός κι αν ήμουν σκουληκάκι, συνέχισα τον δρόμο μου και πάω να ζήσω το υπόλοιπο μισό της ζωής μου.
ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ
ΠΟΙΑ ΜΑΜΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ;;;;;;
Κοιτα να δεις ένα πράγμα που ο καθρέφτης πάντα απαντάει:
Η μαμά της Σωτηρίας :)

25.1.08


Και ενω εγώ τρελλαίνομαι για το αν μιλάει και πως μιλάει η Σωτηρία, τι χρώμα έχουν τα κακά της, αν το ψάρι που έφαγε είναι αρκετά φρέσκο και αν 5 μπισκότα την εβδομάδα θα της δημιουργήσουν κυτταρίτιδα στο μέλλον ....

.... ένα άλλο κοριτσάκι δίνει μαζί με τους γονείς της μια γενναία μάχη. Σχόλια αδυνατώ να αφήσω στο δικό τους μπλογκ ενώ διαβάζω κάθε μέρα την πορεία της. Γιατί δεν μπορώ να γράψω εκεί κάτι δεν ξέρω.

Βάλτε όλη τη θετική σας σκέψη για τη Λυδία, γιατί είναι τοσο μα τόσο άδικο να συμβαίνει αυτό σε ένα παιδί. http://lydia-tigria.blogspot.com/

24.1.08

ΚΟΙΤΑ ΠΟΙΟΣ (ΔΕΝ) ΜΙΛΑΕΙ

ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΜΤ !!!!!

(Αχ και δεν πρέπει να βρίζω η μάνα)

Η Σωτηρία αρνείται να μιλήσει. Ολόκληρες λέξεις έχουμε μόνο το μαμά μπαμπά παππού γιαγιά γιογιο αυγό κακά γκολ και ταγκό όταν την ρωτήσεις τι χορεύει με την μαμά!!!!

Φυσικά έχω τρελλαθεί. Όλες οι άλλες λέξεις είναι μισές. Οι πρώτες συλλαβές όλων των λέξεων και μέχρι εκεί. Αντιλαμβάνεται τα πάντα, ξέρει πως λένε τα πάντα αν την ρωτήσεις αλλά προτιμάει να στα δείξει με το δάχτυλο παρά να τα πει. Προτιμάει να σου δείχνει τι θέλει να κάνει ή τι θέλει να κάνεις μαζί της αλλά όχι να μιλήσει. Η παιδίατρος μου λέει να μην ανησυχώ και ότι αν συνεχίσω έτσι εγώ θα χρειαστώ ψυχίατρο, όχι η Σωτηρία αναπτυξιολόγο.

Το συγκριτικό τεστ σε πραγματικές συνθήκες (βόλτες, παιδική χαρά) δείχνει ότι όλα τα άλλα παιδάκια στην ηλικία της καταφέρνουν να σχηματίσουν απλές προτάσεις όπως μαμά νερό. Η δικιά μου πεισματικά συνεχίζει να φωνάζει μπρουμ μπρουμ όταν διψάει, και πολλά άλλα ακατάλυπτα απο το πρωι που θα ξυπνήσει μέχρι το βράδυ. Αλλά τα λέει στη δική της γλώσσα και όχι στη δική μας.

Χρειάζομαι επειγόντως μετανάστευση στη χώρα του ποτέ ποτέ, λεξικό για τη γλώσσα των διχρονων παρα κάτι, ψυχολογική υποστήριξη !!!

2.1.08

Πριν απο πολλά πολλά χρόνια η τελευταία μέρα του χρόνου με έβρισκε να βάφομαι, να ντύνομαι, να ετοιμάζομαι για πάρτυ και ξενύχτια.

Φέτος όλα ήταν διαφορετικά. Δουλειά μέχρι το μεσημέρι, τρέξιμο στο σουπερ μάρκετ για τα τελευταία ψώνια, σπίτι να μαγειρέψω για το βράδυ. Το τελευταίο βράδυ του 2007. Μόνοι μας, εγώ, ο μπαμπάς της Σωτηρίας, η Σωτηρία και η Holly. Αυτό και αν ήταν νέα εμπειρία.

Εγώ μαμά και σύζυγος και νοικοκυρά !!!! Ο Χριστός και η μάνα του που έλεγε κάποτε μια φίλη.

Κι΄όμως αυτό το τελευταίο βράδυ του χρόνου ήταν το ωραιότερο της ζωής μου. Είχε πολύ αγάπη, πολύ τρυφερότητα, πολλές αγκαλιές. Είχε μαγεία. Το cd έπαιζε χριστουγεννιάτικα τραγούδια, η Σωτηρία χτύπαγε τα καινούργια ντραμς που της πήρε ο μπαμπάς της, και χορεύαμε όλοι μαζί. Την σήκωσα αγκαλιά και της είπα ότι θα την κάνω χορεύτρια. Ο μπαμπάς της θέλει να την κάνει οδηγό αγώνων μοτοσυκλέτας. Χα Χα !!!