27.8.07

Παιδί μου,

έβαλαν φωτιά στα όνειρα, στις ελπίδες μας, στα σχέδια μας να ζήσεις σε καλύτερες συνθήκες. Συγνώμη αγάπη μου. Αποδειχθήκαμε πολύ μικροί, πολύ λίγοι, πολύ αδύναμοι. Ονειρευόμασταν με τον μπαμπά, βόλτες με ποδήλατα στο βουνό, εκδρομές με την Holly, πεζοπορίες καθώς θα μεγάλωνες. Δεν θα μπορέσουμε καρδιά μου. Για τα επόμενα χρόνια θα μαζεύουμε στάχτες.

Η θέα απο το σπίτι μας το Σάββατο 25 Αυγούστου 2007


Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται ....

22.8.07

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΙ ΕΡΩΤΕΣ

Εμείς άμα αγαπάμε ... αγαπάμε

Τα ξανθά αγοράκια






και τα μικρά γατάκια


9.8.07

K A Λ Ε Σ
Δ Ι Α Κ Ο Π Ε Σ ! ! !

6.8.07

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Όταν με είδε απο μακρυά να κατεβαίνω απο το τρένο, η χαρά ζωγραφίστηκε στο προσωπάκι της και άπλωσε τα χεράκια της κάνοντας μου νόημα "έλα μαμά".

Η συνάντησή μας μάλλον ήταν κινηματογραφική. Ένας σταθμός τρένου, κόσμος να πηγαινοέρχεται, μια μαμά να τρέχει ανάμεσα τους ζητώντας συγνώμη και να φωνάζει "παιδί μου, παιδί μου". Μια σφιχτή αγκαλιά απο το μωρό, πολλά πολλά δάκρυα ανακούφισης, περηφάνιας, λατρείας και φιλιά στα μπρατσάκια, στο λαιμουδάκι παντού.

Όπως έφευγα είδα με την ακρη του ματιού μου το παλικάρι που καθόνταν δίπλα μου στο ταξίδι. Δεν είχαμε ανταλλάξει κουβέντα στις 5 ώρες που καθόμασταν μαζί εκτός απο τη στιγμή που του είπα να μην ξεχάσει το mp3 player που είχε πάνω στο τραπεζάκι λίγο πριν κατέβουμε.

Μας κοίταζε και έχω την εντύπωση πως μου χαμογέλασε με νόημα την στιγμή που έμπαινε στο αμάξι της μητέρας του που τον περίμενε.

NA ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΜΩΡΟ ΜΟΥ

Ένας απο τους χιλιάδες μικρούς πρίγκηπες που κυκλοφορούν, ανήκει πλέον στη Σωτηρία. Με αφιέρωση: "Στην κορούλα μου για την γιορτή της".

2.8.07

Αύριο μετά τη δουλειά θα ταξιδεύω για την αγκαλιά της κόρης μου. Της μιλάω στο τηλέφωνο και λιώνω, κλαίω μετά μόνη μου στη βεράντα. Σήμερα γέλασα. Μου είπε η γιαγιά της ότι αφού της μίλησα, πήρε το ακουστικό και το φίλαγε !!!

Έρχομαι γλυκιά μου για 3 μέρες αγκαλίτσες και πολλά πολλά πραγματικά φιλιά.