19.7.07

To σπίτι των ονείρων μου απέχει 5 λεπτά με τα πόδια απο το δικό μας σπίτι και 400.000 ευρώ. Θα μπορούσα να κλαίγομαι για πάντα που όπως λέει ο άντρας μου, το όνομα του πατέρα μου δεν είναι Αριστοτέλης Ωνάσης όμως άκουσα σήμερα το πρωί στο αμάξι το αγαπημένο μου τραγούδι από τον Jason Mraz και θυμήθηκα ότι το σπιτι των ονείρων μου
απέχει μόνο τόσο όσο χρειάζομαι για να φτάσω απο την αυλόπορτα στην αγκαλιά της κόρης μου.

Φυσικά και αυτό το τραγούδι όπως και όλα τα τραγούδια που μιλάνε για έρωτα, αγάπη, πάθος είναι αφιερωμένο στη Σωτηρία μου γιατί κανείς δεν ένιωσε στ΄αλήθεια το μεγαλείο, το μέγεθος, την αγωνία του έρωτα και της αγάπης αν δεν έχει ζήσει την εμπειρία της μητρότητας.

It takes a crane to build a crane
It takes two floors to make a story
It takes an egg to make a hen It takes a hen to make an egg
There is no end to what I'm saying

It takes a thought to make a word
And it takes some words to make an action
And it takes some work to make it work
It takes some good to make it hurt It takes some bad for satisfaction

Ah la la la la la la life is wonderful
Ah la la la la la la life goes full circle
Ah la la la la life is wonderful Ah la la la la la

It takes a night to make it dawn
And it takes a day to make you yawn brother
And it takes some old to make you young
It takes some cold to know the sun
It takes the one to have the other

And it takes no time to fall in love
But it takes you years to know what love is
And it takes some fears to make you trust
It takes some years to make it rust
It takes the dust to HAVE it polished

It takes some silence to make sound
And it takes a loss before you found it
And it takes a road to go nowhere
It takes a toll to make you care
It takes a hole to MAKE a mountain

Ah la la la la la life is full of Ah la la la la la life is so full of love

Tip για την Σωτηρία: Μυστικο στο αυτάκι "Σσσε αγαπάαω"

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...και κανείς δεν μεγάλωσε...παρά μόνο όταν έγινε γονιός...και κανείς δεν κατάλαβε τη μανα του και τον πατέρα του καλύτερα,παρά μόνο όταν συνειδητοποίησε πως ..ως εξ ανωθεν.. άρχισε να λέει και να σκέφτεται εκείνα που του έλεγαν και οι δικοί του γονείς...για να φτάσει κάποτε να πει εκείνο το ...ανεκδιήγητο..."δεν θα γίνεις και συ γονιός...τότε θα δεις!!"

Ανώνυμος είπε...

cook the book:
me kalipses.