17.2.10

Πόσο ανησυχώ μήπως δεν είμαι η μαμά που της αξίζει. Όχι η μαμά που πρέπει αλλά η μαμά που της αξίζει. Αν έρθει μια μέρα και μου πει "δεν ήσουν καλή μαμά για μένα", θα είναι αργά για να διορθώσω, η συγνώμη που μπορεί να της ζητήσω θα είναι μουτζούρα χωρίς νόημα και η αγάπη μου θα έχει χαθεί στα παιδικά παραμύθια.

1 σχόλιο:

AVRA είπε...

σημερα σε ανακαλυψα...συχνα ανησυχω και εγω γι'αυτο, μετα ομως σκεφτομαι οτι μαλλον υπερβαλω....

καλως σε βρηκα!